ГАЛАСЫ НЯЗЛОМНЫХ: КАМПАНІЯ "ПАКУЛЬ УСЕ НЕ БУДУЦЬ ВОЛЬНЫЯ"

Калі твой голас становіцца голасам тых, каго прымушаюць маўчаць

Паводле звестак Dissidentby ў Беларусі 1308 палітвязняў, з іх: 173 жанчыны і 1 непаўналетні ў зняволенні альбо іх свабода абмежаваная; 23 чалавекі былі адпраўленыя на прымусовае лячэнне. Разам з тым 1955 чалавек часткова або цалкам адбылі свае тэрміны, у дачыненні да 7719 чалавек мы зафіксавалі крымінальны пераслед. За гэтай лічбай — тысячы сем'яў, якія перажываюць боль расстання, страх і нявызначанасць. На жаль, на фоне іншых сусветных праблем на іх часта забываюцца. Але толькі не мы.

25 сакавіка 2023 года, у Дзень Волі, дабрачынны фонд "Краіна для жыцця" і праваабарончая ініцыятыва "Dissidentby" запусцілі кампанію "Пакуль усе не будуць вольныя". Кампанія, што ўжо другі год аб'ядноўвае вядомых беларусаў і беларусак, якія бяруць пад апеку палітвязняў.

Як працуе салідарнасць?

Цягам двух гадоў у нашай кампаніі ўзялі ўдзел 37 вядомых беларусаў і беларусак. Яны ўзялі пад сваю апеку канкрэтных палітвязняў, каб не проста казаць пра "тысячы палітвязняў" як пра безаблічную масу, а расказваць пра лёс канкрэтнага чалавека, пра ягоную гісторыю, сям'ю і праблемы.

Што робяць апекуны?

- Рэгулярна расказваюць пра свайго падапечнага ў сацыяльных сетках

- Гавораць аб праблемах канкрэтнага чалавека на міжнародных пляцоўках

- Арганізуюць інфармацыйныя кампаніі, мерапрыемствы і акцыі салідарнасці

- Пішуць лісты палітвязням

"Наша сумленне, сумленне сапраўдных свабодных беларусаў за кратамі. Трэба рабіць усё магчымае і немагчымае для іх вызвалення і падтрымкі." — Марыя Яфімава, апякункі палітзняволенай Таццяны Сцёпы.

Чаму гэта важна?

Эфектыўная падтрымка чалавека ў зняволенні не можа быць разавай акцыяй. Толькі рэгулярнае ўцягванне палітычных дзеячаў, апазіцыйных лідараў, сусветнай грамадскасці, дыяспар і жыхароў краіны можа гарантаваць захаванне фізічнага і псіхалагічнага здароўя палітвязняў і іх блізкіх.

"Наша задача нагадваць міжнароднай супольнасці, што ўся краіна сядзіць у турме" - Вольга Гарбунова, апякунка палітзняволенай галіны Дзербыш

Людзі ўнутры краіны часта запалоханыя і не гатовыя гаварыць пра сваіх блізкіх праз страх пераследу. Тым гучней мае быць голас тых, у каго такая магчымасць ёсць, да каго не можа дацягнуцца рэпрэсіўны апарат.

Гісторыі салідарнасці

Унікальнасць нашай кампаніі ў тым, што кожны апякун знаходзіць свой уласны шлях падтрымкі:

Аляксандра Канафальская малюе партрэты свайго падапечнага палітвязня пяском, тым самым робіць ягоны вобраз бачным нават праз турэмныя сцены.

Міхаіл Рубін, IT-прадпрымальнік, апякун Юрыя Адамава, расказвае: "Юры — мой калега, айцішнік, навуковец. Ён — адзін з ініцыятараў і праваднікоў ідэі свабоднага праграмнага забеспячэння ў Беларусі. Ён пацярпеў за дапамогу іншым. На палітвязняў нельга забывацца, асабліва тут, на Захадзе, дзе мы кожны дзень жывем паўнавартасным жыццём. На мінулым тыдні на летнім прыёме асацыяцыі ліберальных прадпрымальнікаў зямлі Гесэн, дзе я жыву, я абмяркоўваў лёс Юрыя з чальцом камісіі грамадзянскіх правоў Бундэстага Петэрам Хайдтам."

Вольга Зазулінская, кіраўніца дабрачыннага фонду "Краіна для жыцця", апякунка Сяргея Ціханоўскага, не хавае эмоцый: "Мне страшна! Страшна, што ў турмах паміраюць палітвязні. Страшна, што ўсё менш і менш дапамогі атрымліваецца знаходзіць. Страшна ад бяссілля і болю. Але, нягледзячы на ўсе жахі, я буду гаварыць пра свайго падапечнага Сяргея Ціханоўскага на ўсіх пляцоўках, праз усе даступныя мне рэсурсы, каб галасы нашых герояў гучалі праз турэмныя сцены!"

З палітвязняў — у апекуны: гісторыя Антаніны Канавалавай

Асаблівую каштоўнасць кампаніі "Пакуль усе не будуць вольныя" надаюць людзі, якія самі прайшлі праз палітычна матываванае зняволенне і цяпер становяцца апекунамі. Антаніна Канавалава, якая нядаўна выйшла на волю, вырашыла стаць апекуном для свайго сябра Антона Сташэўскага. Ён дагэтуль знаходзіцца за кратамі.

Я не магла інакш. Я памятаю, як важна гэта было для мяне — ведаць, што хтосьці трымае за мяне за руку. Я выбрала Антона Сташэўскага, таму што ён мой сябар, я прайшла з ім доўгі шлях барацьбы за свабоду. Ягоныя адвага і рашучасць мне знаёмыя. Я адчуваю, што магу быць побач — хай нават на адлегласці.

Гэтае рашэнне Антаніны — яскравы прыклад таго самага ланцужка салідарнасці, калі падтрымка перадаецца ад чалавека да чалавека і стварае бесперапынную сувязь паміж тымі, хто на волі, і тымі, хто за кратамі.

Мой досвед дапамагае не баяцца. Я ведаю, якія словы асабліва важныя, што можа даць сілы ў самы цяжкі момант. Я там была і цяпер хачу быць побач з тымі, хто ўсё яшчэ там.

Гэтыя словы валодаюць выключнай сілай і сапраўднасцю — яны ідуць ад чалавека, які сам прайшоў праз выпрабаванні палітычнага зняволення. Такі жывы досвед ператварае звычайную падтрымку ў глыбока свядомую місію, што сапраўды можа данесці надзею нават праз турэмныя сцены.

Я планую рэгулярна весці інфармацыйную кампанію ў сацсетках і звяртацца ў міжнародныя арганізацыі ад імя свайго сябра. Мой досвед дапамагае мне адчуваць, што трэба казаць, якія словы важныя, як не нашкодзіць. Я ведаю, як страшна і самотна можа быць там, і таму хачу рабіць усё, каб мой сябар ведаў: ён не адзін, мы побач.

Такі прыклад, як у Антаніны, паказвае, што кола салідарнасці не перарываецца нават пасля вызвалення. Наадварот, ён становіцца больш моцным, бо папаўняецца рэальным досведам і разуменнем.

Снежны ком салідарнасці

Салідарнасць — як снежны ком, што ўтвараецца з невялікага снежка, кінутага па схіле. Ком скотваецца, становіцца ўсё большым і ператвараецца ў лавіну. Кожны пост, кожнае слова падтрымкі, кожнае згадванне імя палітвязня — гэта той самы сняжок, што ў выніку зможа зрушыць глыбу несправядлівасці.

Не існуе маленькай ці недарэчнай дапамогі. Нават пост у сацыяльнай сетцы з дзесяццю падпісантамі дасць больш, чым бяздзейнасць. Кожнае дзеянне важнае, кожны голас чутны.

Як далучыцца да кампаніі?

1. Станьце апекуном палітвязня‍

- Выберыце палітвязня, гісторыя каго вас кранула;

- Звяжыцеся з каардынатарамі кампаніі праз форму на сайце альбо ў Telegram dissidentby і “Страна для Жизни”;

- Рэгулярна публікуйце інфармацыю аб сваім падапечным ў сацыяльных сетках.‍

2. Станьце спонсарам палітвязня:‍

- Падтрымайце нашу кампанію фінансава;

- Арганізуйце збор сродкаў для сем'яў палітвязняў

- Падтрымайце ініцыятыву Dissidentby, што аказвае прамую дапамогу зняволеным праз перадачы, афармленне падпіскі на газеты і часопісы, перавод сродкаў на асабісты рахунак палітвязня.

3. Раскажыце пра кампанію:

- Падзяліцеся гісторыяй палітвязня ў сваіх сацыяльных сетках;

- Раскажыце пра кампанію "Пакуль усе не будуць вольныя" сваім сябрам і знаёмым;

- Выкарыстоўвайце хэштэгі #FreeBelarus #UntillAllAreFree #dissidentby #stranafund #StandWithBelarus.

Вместе мы — голос тех, кого заставляют молчать

У сітуацыі, калі працэс барацьбы з дыктатурай зацягнуўся, і замест чаканага спрынту мы атрымалі доўгі марафон са мноствам перашкод, асабліва важна памятаць: мы, неабыякавыя і салідарныя, — адзіныя, хто можа быць голасам ізаляваных ад грамадства людзей.

Далучайцеся да кампаніі "Пакуль усе не будуць вольныя"! Толькі разам мы зможам дамагчыся вызвалення ўсіх палітвязняў.

‍